Fiat panda

Fiat Panda przegląd hatchback - CarBuyer

Historia drugiej generacji Panda rozpoczęła się podczas Salonu Samochodowego w Genewie w 2003 roku. Następnie zaprezentowano publiczności czteroosobowy prototyp Gingo, prawie gotowy do postawienia na przenośniku. Jednak wbrew tej nazwie powstało zainteresowanie Renault. To, według Francuzów, jest zbyt zgodne z nazwą ich modelu Twingo. Samochód wszedł do serii pod nazwą znaną wszystkim Europejczykom dawno temu - Pandą, chociaż samochód nie ma nic wspólnego z poprzednikiem. Auto pierwszej generacji, którego produkcja rozpoczęła się w 1980 r. I przy drobnych zmianach, trwało na przenośniku do 2003 r.

Panda II stała się bardziej nowoczesna, przestronniejsza, lepiej wyposażona, ale najważniejsze jest to, że ma modyfikację ze stałym napędem na wszystkie koła. Unikalny przypadek w klasie A! Wygląda na to, że pod wrażeniem tak dużego zbioru ważnych cech konsumentów, "opakowanych" w stylowe kompaktowe nadwozie, europejscy dziennikarze motoryzacyjni nagrodzili Pandę tytułem "Samochód roku 2004".

Zewnętrznie, samochód jest oryginalny: ostry wzrost w przedniej szybie, wysokie ciało z dużą ilością modnych teraz podłużnych żeber, odciąć "paszy", masywne, prawie kwadratowe reflektory, duży szklany obszar i oryginalne okna w tylnym filarze. Panda jest kompaktowa, ale sprawia wrażenie czegoś w rodzaju microvan - głównie ze względu na wysoki dach. Ta sama wysokość zwiększa poczucie komfortu: nawet w kolanach, jeśli się wspinałeś, ale dużo miejsca nad głową.

Fiat Panda - najbardziej odpowiedni pojazd do użytku w ruchu miejskim. Jest mały i kompaktowy, co jest bardzo wygodne w parkowaniu, szybkie i zwrotne i wcale nie odczuwa niekorzystnej ogólnej dynamiki ruchu. A co najważniejsze, ten samochód jest ekonomiczny: został zaprojektowany w celu zmniejszenia zużycia paliwa.

Wewnątrz wszystko składa się z materiałów budżetowych. Ale Włosi zdołali pokonać ten budżet ze względu na bardzo oryginalny występ. Położenie dźwigni zmiany biegów na konsoli pozwala kierowcy czuć się komfortowo podczas jazdy. Krzesło i kierownicę można regulować, dostosowując do niej pożądane położenie. Ale o jakichkolwiek serwonapędach, nawet opcjonalnych, mowa nie idzie. To zauważalnie podniosłoby cenę, a pierwszą i niepodważalną zaletą Pandy jest stosunkowo niski koszt. Standardowe ustawienia siedziska - zmiana oparcia i ruch wzdłużny. Za dodatkową opłatą można zamówić zagłówek i poduszkę z regulacją wysokości. Tył przednich foteli, w przeciwieństwie do poduszek, ma wyraźne boczne podparcie, ale tylna kanapa nie ma reliefu. Pomimo dość ograniczonego zakresu ruchu wzdłużnego oraz faktu, że kolumna kierownicy może poruszać się tylko w pionie, osoba o dowolnym rozmiarze może zmieścić się na siedzeniu kierowcy. Ze względu na wysokie lądowanie (niezupełnie typowe dla takich maszyn) droga jest w pełnym widoku.

Ze swoim rozmiarem, Panda jest naturalnie zaprojektowana dla czterech osób. Ale jako opcja, dealerzy oferują opcję pięciu miejsc - za opłatą, centralny zagłówek i dodatkowy pas bezpieczeństwa zostanie zainstalowany na tylnym siedzeniu.

Pień Pandy obszerny nie imię. Przeciwnie, jest przeznaczony do transportu kilku worków z supermarketu - nie więcej. W przypadku transportu ładunków bardziej wymiarowych należy złożyć tylną część tylnej kanapy, a ponieważ składa się ona tylko razem, więcej niż dwie osoby nie wezmą samochodu w tym przypadku. Nawiasem mówiąc, na liście wyposażenia dodatkowego dostępne są dwie opcje dla tylnych siedzeń z podzielonym oparciem, z których jeden zapewnia regulację wzdłużną, ale za tę opcję trzeba zapłacić bardzo dużo.

W zakresie napędów Panda tylko trzy silniki. Najprostszym z nich jest bazowy 1,1-litrowy "ósemkowy", który rozwija 54 KM. Oprócz tego w samochodzie można zamontować mocniejszy silnik o mocy 60 KM o pojemności 1,2 litra. Dziś w Europie przeżywa boom na olej napędowy, więc Włosi nie mogli obejść się bez małego 1,3-litrowego silnika Diesla Multijet z 70-konnymi silnikami, rozwijając 145 Nm momentu obrotowego już przy 1500 obr./min. Panda z tym 16-zaworowym turbodiesel ma wszelkie szanse, by stać się bardzo popularnym. Po pierwsze, kosztem wydajności - 5,4 litra na 100 km w mieście i tylko 3,7 litra na autostradzie. Po drugie, ze względu na wydłużone okresy międzyprzeglądowe - wymiana oleju i filtra co 30 000 km, a zasób silnika w tym przypadku wynosi 250 000 km.

Niestety w naszym kraju Fiat z takim zasilaczem nie jest dostarczany i najprawdopodobniej nie będzie dostarczany. Jedyną dotychczasową wersją Pandy, którą można oficjalnie kupić na moskiewskim salonie samochodowym, jest samochód z 1,2-litrowym silnikiem, połączony z pięciobiegową "mechaniką" (w Europie można ją również agregować z sekwencyjną automatyczną skrzynią biegów DualogiC).

Dwufunkcyjny elektryczny układ wspomagania kierownicy jest zainstalowany w Panda II - w zwykłej wersji kierownica obraca się jednym palcem. Ale po aktywacji trybu "City" (za pomocą przycisku na konsoli środkowej) kierownica staje się zupełnie nieważka. Oczywiście, w tym przypadku nie może być mowy zwrotnej, tak, że "Miasto" zaleca się używać tylko na parkingu.

Zawieszenie ma sprawdzoną konstrukcję przez lata: z przodu jest MacPherson, a tył jest częściowo zależny od belki skrętnej. Na płaskiej powierzchni samochód posłusznie trzyma drogę, dobrze radzi sobie z większością nieregularności.

Minimalne wyposażenie obejmuje: szyby przednie, zamek centralny, immobilizer, dwufunkcyjne elektryczne wspomaganie kierownicy Dualdrive, poduszkę powietrzną kierowcy i ABS z EBD. Poduszki powietrzne, poduszki boczne i okna, poduszka przedniego pasażera, czujniki parkowania, a nawet system stabilizacji ESP można zamówić osobno. Aby zainstalować więcej "zaawansowanych" samochodów: porządny system audio z subwooferem, dach przesuwny Skydome lub system klimatyzacji z systemem filtracji powietrza.

Jest też wersja Panda z napędem na wszystkie koła. Różni się od banalnej wersji kół powiększonych o większej szerokości i średnicy. Zawieszenie stało się wyższe - mocniejsze amortyzatory i sprężyny. Prześwit - 160 mm. Tylne zawieszenie całkowicie zyskało spętane ramiona, a co za tym idzie niezależność.

Układ napędowy na wszystkie koła, opracowany przez GKN, został zaprojektowany w taki sposób, że w trybie normalnym 98% momentu obrotowego jest dostarczane na przednie koła. Jednakże, gdy tylko zmieni się obciążenie przednich kół, sprzęgło lepkie zostaje aktywowane i włączony jest napęd na wszystkie koła. Sam Viskomufta znajduje się z tyłu i łączy się z tylnym dyferencjałem w jednym urządzeniu.

Napęd na tylne koła rzucił centnerowi przyzwoity ogon do ciężaru własnego samochodu, a także znaczne straty tarcia wewnątrz przekładni. Silnik oferowany jest tak samo, jak w przypadku wersji z napędem na przednie koła. Okazało się, że wraz z kilogramami samochód zdobył także niepotrzebne sekundy dla cenionych "stu". Ale na zimę i wiejskiej drodze Panda 4x4 w swoim żywiole. Interesujący fakt: Panda 4x4 pojawia się natychmiast na oponach zimowych. Niezamieszkałe, ale w europejskim modzie zimowym - oznaczone M + S.

Nawiasem mówiąc, Panda pierwszej generacji, stworzona ćwierć wieku temu przez Giorgio Giugiaro, również miała wersję 4x4. Fiat Panda 4x4 Trekking urodził się w 1983 roku, trzy lata po debiucie pierwszej Pandy. Napęd na wszystkie koła został wprowadzony przez australijską firmę Steyr-Daimler-Puch. Samochód został wyposażony w silnik litrowy (dokładniej jego objętość równa się 999 mililitrów), który rozwinął 50 KM. Panda 4x4 Trekking pierwszej generacji był znacznie prostszy niż obecny. Na przykład, zamiast niezależnego tylnego zawieszenia, miała twardy mostek. Jedną z ciekawszych cech samochodu był bardzo krótki pierwszy bieg, dzięki któremu Panda 4x4 nie tylko mogła łatwo poruszać się w terenie, ale także wystrzelić z sygnalizacji świetlnej w mieście.

Włosi zdołali stworzyć świetny samochód. Nie za gorąco, ale wesoło, beztrosko i wesoło. Stylowy wygląd, niska cena, wydajność, zwrotność, oryginalność - klucz do sukcesu małej Pandy.